Maści koni - cz6

Cześć!

Już koniec zamęczania Was maściami koni, bo to już 6 część i ostatnia.


Maść myszata: sierść jednolicie szara, a grzywę i ogon czarne (maść występuje stosunkowo rzadko).

Maść srokata (zwana także pstrokatą, łaciatą, krasą): obok plam maści jednolitej na skórze pigmentowanej, występują białe plamy położone na skórze niepigmentowanej. Plamy te są najczęściej duże o nieregularnym kształcie, obejmujące również grzywę, ogon oraz kopyta. Występują od urodzenia.

 

 

 

 

 

 

 

Podsumowując, niby każdy z nich to koń, ale jednak inny. Różnią się maścią. Jednak nie jest to bardzo ważne w życiu konia jak wygląda. Umaszczenie konia może stać się jednak priorytetem dla kupców. Mnie nie interesuje maść danego konia, tylko jego charakter oraz chęć do współpracy z człowiekiem. Ja osobiście uwielbiam wszystkie konie. :)

 

Pozdrawiam.

 

 

 

A&M

Maści koni - cz5

Cześć!

Maści koni część 5.


Maść bułana: żółtawa lub popielatobura sierść z czarnymi kończynami. W ogonie i grzywie włosy czarne zmieszane z maścistymi.

 

 

 

 Maść kara: całkowicie czarna.

 

Maść tarantowata: na całkowicie lub częściowo białej sierści występują nieregularnie rozmieszczone niewielkie, ciemne plamy.

 

 

 

A&M

Śnieżny 1.04

Cześć!

Troszkę dzisiaj odejdę od poprzedniego wątku, ze względu na to, że za oknem jest biało.  W końcu pojechałam w zimowy teren, który dawno mi się marzył, ale jakoś nigdy nie mogłam się wybrać. Stwierdziłam, że jest to ostatnia okazja (mam taką nadzieję, bo już mam serdecznie dość takiej pogody).

 

Urocze było to, że jak byliśmy w lesie, to w odległości około 5m od nas przebiegło przez drogę stado saren składające się z mniej więcej 20 osobników. Siwus troszkę się zdziwił. :)

 

 

A&M

Maści koni - cz4

Witam!

Maści koni część 4.

Maść gniada: sierść brązowa od jasnej do brunatnej i prawie czarnej, grzywa, ogon i dolne odcinki kończyn – czarne.

 

Odyseja.

 

 

 

 

 

 

Maść skarogniada: sierść ciemna, prawie czarna. Mieszanka włosów czarnych i brązowych. Może występować jaśniejsze "podpalanie". Grzywa, ogon i dolne partie kończyn czarne.

 

 

A&M

Maści koni - cz3

Witam!

Maści koni część 3.

Maść dereszowata: włosy białe i maściste wymieszane są w proporcji 1:1. Głowa, szyja i kończyny mają przewagę włosów maścistych (gniadych, karych lub kasztanowatych), natomiast tułów białych. W odróżnieniu od maści siwej, dereszowate umaszczenie występuje od urodzenia.

 

 

 

Maść izabelowata: barwa sierści żółtawa z jasnymi kończynami. Grzywa i ogon jaśniejsze, możliwe białe odmiany.

 

 

 

 

A&M

Maści koni - cz2

Cześć!

Dzisiaj również o maściach koni.

 

 

Maść kasztanowata (cisawa): żółtaworuda lub rudobrązowa sierść, grzywa i ogon w tym samym odcieniu lub jaśniejsze, kończyny bez czarnego podpalania. Występują odmiany na kończynach i głowie.

 

 

 

 

Lukis.

 

Maść ciemnokasztanowata: często występuje u koni ras amerykańskich, koń ma ciemnobrązową sierść wraz z grzywą i ogonem, które mogą być nieco ciemniejszego odcienia.

 

 

 

A&M

Maści koni - cz1

Witam!

Dzisiaj o maściach koni, część pierwsza.


1.Siwy

Występuje tylko wtedy, gdy jedno z rodziców było tej maści. Po urodzeniu koń ma którąś z maści podstawowych i z wiekiem siwieje. Do czasu pełnego osiwienia, sierść składa się z włosów białych i maścistych. To czy koń będzie siwy, da się sprawdzić u źrebaka – ma wtedy białe włoski na powiekach.

2.Siwy w hreczce
Na siwym koniu występują brązowe lub czarne małe plamki.

Matador jest siwy w hreczce.

Może nie widać hreczki, ale jest.

:)

 

3.Siwy jabłokwity
Koń jest szarawy, a na a całym jego ciele występują jasne plamki.

 

 

 

Niby wszystkie to konie są siwe, jednak każdy jest inny.

:)

 

 

 

A&M

Komunikacja między człowiekiem a koniem

Cześć!

Dzisiaj również o komunikacji ale między człowiekiem a koniem.

Ludzie mogą się komunikować z koniem, sygnały te muszą być wyraźne oraz ruchy powinny być zdecydowane. Konie tak jak inne zwierzęta reagują na ton głosu. Krótki oraz nagły dźwięk potrafi szybko zwrócić uwagę konia oraz służy również na uświadomienie zwierzęciu, że czegoś nie powinien robić bez potrzeby dotyku.

Koń wyczuwa emocje człowieka, dlatego podczas wspólnej pracy powinniśmy skupiać się tylko i wyłącznie na niej, czy to z siodła, czy z ziemi.
Konie reagują na wzrok oraz gesty człowieka. Przykładem jest zakomunikowanie koniowi przejście do wyższego chodu podczas jazdy, czyli dociśnięcie łydek. W zależności od ich ustawienia koń wykonuje różne ćwiczenie. Rozumie kiedy chcemy jechać szybciej, a kiedy chcemy skręcić.
Koń nie powinien kojarzyć człowieka z cierpieniem, nie wolno ich bić. Koń nie może się bać człowieka, dlatego musimy robić wszystko, aby do tego nie dopuścić. Konie są zwierzętami, które cierpią w milczeniu.

 

 

 

Jeżeli postarasz się zrozumieć konia

zaowocuje to wspaniałą przyjaźnią.

 

 

 

A&M

Komunikacja - mowa uszu

Witam!

Dzisiaj o komunikacji.

Konie są zwierzętami cichymi i porozumiewają się bezszmerowo, czyli nie tak jak ludzie za pomocą słów, tylko poprzez mimikę, postawę ciała i ruch. Możemy określić przez to ich nastój oraz samopoczucie. Człowiek nauczył się rozpoznawać te znaki.   

Konie komunikują się z nami poprzez mowę uszu. Możemy się wiele dowiedzieć, obserwując uszy konia.

1.Ostrzeżenie - zdenerwowany koń kładzie po sobie uszy, a często także unosi górną wargę obnażając zęby. Może to oznaczać, że chce nas ugryźć. Jeżeli jednocześnie odwraca się do nas tyłem, to grozi nam kopnięciem.

 2.Zainteresowanie - konie zawsze bardzo interesują się swoim otoczeniem i żywo reagują na obecność odwiedzających unosząc głowę, zwracając w ich kierunku wzrok i nastawiając uszy.

 3.Strach - sztywno postawione uszy wyrażają uczucia niemile oraz strach.

4.Ospałość - nie zawsze stulenie uszu oznacza groźbę. Drzemiący, zrelaksowany koń ustawia uszy lekko ku tyłowi lub na boki, dolną wargę zaś zwiesza luźno ku dołowi.

 

 

 

 

 

A&M

Hiszpańska Dworska Szkoła Jazdy w Wiedniu

Cześć!

Dzisiaj o Hiszpańskiej Dworskiej Szkole Jazdy w Wiedniu.

Te słynne pochodzące z Hiszpanii konie w zimie chowane są w Szkole Jazdy w Pałacu Hofburg w hipodromie, niegdyś zarezerwowanym wyłącznie do użytku rodziny cesarskiej. Podczas porannych ćwiczeń zawodnicy sumiennie powtarzają skomplikowaną choreografię, którą można podziwiać wieczorami podczas specjalnych uroczystych gal.

Tylko w Wiedniu tradycja jeździecka ogierów lipicańskich przetrwała do dziś. Lipicany to najstarsza udomowiana rasa koni, która wzięła swoją nazwę od cesarskiej stadniny, znajdującej się w pobliżu Triestu. Hiszpańska Dworska Szkoła Jazdy jest jedyną instytucją na świecie, w której nieprzerwanie od epoki renesansu do dziś praktykowane jest klasyczne jeździectwo w tradycji haute ecole.

Konie Lipicańskie są hodowane w stajni Piber w Styrii. Młode ogiery, które wykazują ponadprzeciętne zdolności i wyróżniają się wytrzymałością, wysyła się na szkolenie w Wyższej Dworskiej Szkole Jazdy. W wieku 4 lat rozpoczynają swój trening, podczas którego kształtuje się ich charakter i umiejętności. W trakcie przedstawień konie prezentują różne typy chodu, zmiany kroki, skoki, czyli wszystko to, co dla tych zwierząt zupełnie naturalne. Dzięki regularnym treningom wzmacniają się i uwypuklają poszczególne partie mięśni, dlatego potem tak pięknie prezentuje się ich kształna sylwetka.

Ogier może być doskonale wyszkolony po około sześciu latach, natomiast jeździec potrzebuje od około dziesięciu do dwunastu lat treningu. Podczas pierwszych czterech do pięciu lat szkolenie skoncentrowane jest na uzyskaniu prawidłowej sylwetki zawodnika w siodle. Przez wieki, od początku istnienia Wyższej Dworskiej Szkoły Jazdy, kształceni w niej byli wyłącznie mężczyźni. Dopiero w 2008 roku po raz pierwszy w historii szkoły kobiety uzyskały zezwolenie na trening. Obecnie w szkole trenują Brytyjki i Austriaczki.

 

Publiczność może w trakcie przedstawień podziwiać ogiery wykonujące najbardziej wymagające ruchy haute ecole – takie jak piruety, przejścia i piaffe oraz najtrudniejsze skoki ponad ziemią, odbywające się przy akompaniamencie austriackiej muzyki klasycznej. Punktem kulminacyjnym wieczoru, po pas de deux (dwa konie niczym w lustrzanym odbiciu), prezentowana jest szkoła kadryl, bardzo trudny taniec z ośmioma ogierami, wykonującymi choreografię do muzyki tanecznej z historycznych czasów Kongresu Wiedeńskiego. Balet białych ogierów wymaga intensywnej koncentracji zarówno ze strony zwierzęcia, jak i jeźdźca.

 

Film - Hiszpańska Dworska Szkoła Jazdy w Wiedniu

 

 

 

 

 

 

 

 

A&M

Rollkur

Witam!

Wczoraj było o zebraniu, a dzisiaj o rollkurze. Pewnie wiele osób związanych z jeździectwem słyszało o tym. Ja jestem zdecydowanie przeciw i  na całe szczęście, rollkur jest już całkowicie ZABRONIONY, przez Międzynarodową Federację Jeździecką.

Podczas tej metody jest napinanie więzadła karkowego co prowadzi do usztywniania grzbietu a co się z tym wiąże? Koń traci możliwość amortyzowania ciężaru jeźdźca w prawidłowy sposób, uniemożliwia to poprawną (naturalną) tylnych nóg, a większość ciężaru jest napinana na klatkę piersiową, to ciągnie za sobą wiele urazów! A to piękne wyrzucanie przednich nóg, w organizmie konia wcale nie jest takie piękne, bo wynika to z skracania mięśnia który jest odpowiedzialny za wysuwanie kończyny piersiowej bardziej do przodu.

Czyli konie trenowane w ten sposób tak naprawdę nie spełniają podstawowych warunków które są stawiane koniom w ujeżdżeniu! Ale tu nie chodzi tylko o mięśnie, ale również o zdrowie konia, bo takie 'przeganaszowanie' powoduje zmiany zwyrodnieniowe w okolicy potylicznej, co również utrudnia oddychanie. A nawet to co my możemy zauważyć gołym okiem, koń który ma tak podstawiony łeb, nie widzi dobrze, nos znajduje się poza pionem, co ogranicza ostrość i pole widzenia.

Paulina Lipska

Film - Rollukr

Nie rozumiem takich ludzi, którzy pomimo wiedzy iż szkodzą zwierzęciu

robią to dalej.

 

 

 

 

 

 

A&M

Zebranie

Cześć!

Wiem, że jeżeli napiszę, że koń jest zebrany, dla niektórych będzie to pojęcie wzięte z kosmosu. Dlatego z pomocą postaram się to wyjaśnić.

Stopień zebrania, to inaczej stopień skupienia uwagi konia. Zebrany koń ma kończyny tylne o sprężystej akcji, podstawione pod tułów, elastyczny grzbiet i uniesioną, łukowatą wygiętą szyję. Jego kość nosowa jest prostopadła do podłoża, co określa się jako zganaszowanie. Doświadczony jeździec popędzająco działa na konia łydkami i krzyżem, w połączeniu z dozowanym przytrzymywaniem wodzami.

Przyjęcie eleganckiej postawy typowej dla ćwiczeń w ujeżdżeniu, jest wielkim dowodem zaufania konia do jeźdźca. Koń, który spuszcza głowę, traci z oczu sporą część swego pola widzenia. Koń, którego nie udaje się zebrać, nie ma zaufania do jeźdźca. Nie da się go zmusić pomocniczymi wodzami, aby poddał się woli jeźdźca.

Przeciwieństwem zebrania jest sytuacja, gdy nieskoncentrowany koń idzie przed siebie i 'jest uprzejmy' zabierać jeźdźca ze sobą. Nie jest to pożądane zachowanie, gdyż za bardzo obciąża przód konia i nie przynosi żadnej korzyści procesowi jego ujeżdżania. Nie oznacza to oczywiście, że trzeba go cały czas poddawać surowemu reżimowi ujeżdżeniowemu. Istnieje wiele stopni zebrania, począwszy od lekkiego ściągnięcia wodzy i dowolnego trzymania głowy, a skończywszy na całkowitej koncentracji na ewolucji należącej do Wyższej Szkoły Jazdy - lewadzie. W jakim stopniu zbiera się konia, jest kwestią sytuacji. Prawdziwym przeciwieństwem zebrania jest rozluźnienie. W każdej szkółce jeździeckiej są konie, które udaje się zebrać tylko za pomocą dodatkowych wodzy i na siłę. Bronią się one przed tym: wstrzymują ruch, są nerwowe, ciągną lub wyrywają wodze, machają ogonem, mają przestraszone oczy, opierają się pomocom i są niewygodne w dosiadzie. Na ogół wyrywają się do przodu, chcą uciec z ujeżdżalni, pod jeźdźca, uzdy i siodła.

Kamila Baczek

Ja staram się jeździć w ustawieniu, czyli aby koń był zebrany, jednak ja uważam, że nie jest to rozwiązanie na całą jazdę. Koniowi również należy się chwila odpoczynku, kiedy może sobie spokojnie wyciągnąć szyję i się rozluźnić.

 

Ci, którzy nie jeżdżą konno pewnie są troszkę w szoku, że jazda konna jest taka trudna. To prawda, ale wszystko jest trudne dopóki się tego nie spróbuje.  :)

Koń zebrany.

Ja i Matador

 

Po każdej pracy jest czas relaksu.

:)

 

 

 

A&M

Warte uwagi

Hej!

Znalazłam ostatnio bardzo interesujący tekst, z którym jak najbardziej się zgadzam.

JAZDA KONNA

Wybraliśmy trudny sport. Przez niego ginie wiele osób lub zostają zależne od wózka inwalidzkiego. Podziwiam nas za to, że wiemy co wiąże się z ryzykiem jakie bierzemy na siebie jeżdżąc robimy to nadal i dążymy do celu. W jeździe konnej jak i w wielu innych sportach są wzloty i upadki, śmierć, inwalidztwo i myśl, że nigdy już nie wsiądziemy na niego. Jednak chyba żaden z jeźdźców nie przywiązuje do tego uwagi, ponieważ robi to co kocha i to mnie cieszy, że jeszcze w naszym XXI wieku są osoby, które mają własne cele i zainteresowania. Pokazujemy, że staramy się na tyle aby być lepszymi jeźdźcami od tych, którzy jeżdżą ważne zawody. Bierzemy z nich przykład, bierzemy przykład z trenerów! Jednak często spotykamy się z określeniami 'Jazda konna to łatwy sport'. Czy tak jest? Nie... Na umiejętności jeździeckie oraz współpracę z koniem uczymy się całe życie. Tak jak wspomniałam wyżej nawet oddając życie! Nie umyślnie aczkolwiek jest to bardzo niebezpieczne. Ale liczy się chwila bo jednak te zwierzęta nauczyły nas co to jest miłość, więź, przyjaciel. One dają nam do myślenia w trudnych momentach!

Inni sportowcy z innych dyscyplin nieraz wyśmiewają nasz ale my zachowujemy fason i szanujemy ich sport! Więc jeżeli chcesz abyśmy nadal mogli zachować głowę i honor nie wyśmiewaj się nie próbując jazdy konnej. Bo wszystkie sporty są trudne. Może jedne mniej a drugie więcej my jednak wszystkie SZANUJEMY i SZANOWAĆ BĘDZIEMY. WIĘC NAUCZ SIĘ I TY.

 

Tak widzę, kiedy siedzę na koniu.

:)

 

 

 

A&M

Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego

Witam!

Dzisiaj będzie o WKKW.

WKKW (Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego) – olimpijska konkurencja jeździectwa, jeden z najbardziej widowiskowych sportów konnych wspierany przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). Jest wszechstronnym sprawdzianem konia i jeźdźca, wymagającym dużego doświadczenia. Zawody odbywają się najczęściej w czasie trzech dni, podczas których przebiegają trzy różne próby sprawności jeźdźca i konia. Zawody WKKW są najpełniejszym sprawdzianem umiejętności jeźdźca i konia. Mogą być rozgrywane podczas jednego, dwóch lub trzech dni. Podczas zawodów, należy pokonać wszystkie trzy próby z jak najmniejszą ilością punktów karnych. Wynik każdej próby ma duże znaczenie w wyłanianiu zwycięzcy, jednak najczęściej decydującą jest próba terenowa. Podczas trwania zawodów, konie poddawane są dokładnym badaniom weterynaryjnym, od których wyniku zależy dopuszczenie do kolejnych prób. Zawodami najwyższej rangi są Igrzyska olimpijskie. Innymi ważnymi imprezami międzynarodowymi są: Mistrzostwa Świata, Puchar Świata, Igrzyska Kontynentalne, Mistrzostwa Kontynentu i Puchar Kontynentu. W Polsce rozgrywa się: Mistrzostwa Polski, Puchar Polski, Zawody Ogólnopolskie Oficjalne, Zawody Ogólnopolskie, Zawody Regionalne, Mistrzostwa Regionalne, Mistrzostwa Polski Młodych Koni.

 

 

 

 

 

 

A&M

 

Skoki przez przeszkody

Cześć!

Dzisiaj o skokach.

 

Lubię skakać, chociaż nie idzie nam za dobrze i wnioskuję, że lepiej jednak trzymać się ziemi. Ale będzie lepiej, mam taką nadzieję. :)

Skoki przez przeszkody – olimpijska konkurencja jeździectwa, jedna z siedmiu wspieranych przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). Celem zawodów jest sprawdzenie umiejętności, dokładności i wytrenowania konia skaczącego pod jeźdźcem. Konkurencja polega na tym, że na parkurze ustawia się kilka lub kilkanaście przeszkód, które koń wraz ze swym jeźdźcem musi pokonać w określonej kolejności i czasie, z jak najmniejszą liczbą zrzutek i przypadków nieposłuszeństwa konia. Za każdy błąd para koń i jeździec otrzymuje punkty karne. Zwycięża ten, kto zgromadził jak najmniejszą ilość punktów karnych, a w przypadku wyrównanego wyniku, ten kto pokona tor w krótszym czasie. Istnieje wiele rodzajów konkursów: w niektórych zwycięzcy wyłaniani są w dogrywkach. Najważniejszą imprezą sportową w skokach przez przeszkody jest letnia olimpiada (rozgrywana od 1900 roku), mistrzostwa świata (rozgrywane od 1957 roku), Puchar Świata, a także mistrzostwa kontynentów i regionów.

 

 

 

 

Ja z Matadorem

Przeszkoda ma około 80 cm.

:)

 

 

 

A&M 

Ujeżdżenie

Witam!

Koniec ras, teraz należy zabrać się za podstawy jeździectwa, a mianowicie jego dyscypliny. Pierwszą jest ujeżdżenie.

Bardzo podoba mi się ujeżdżenie. Potrzeba naprawdę dużo pracy i czasu. Zawsze podziwiam tych jeźdźców.

Ujeżdżenie, dresaż  – olimpijska konkurencja jeździectwa wspierana przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). W nowoczesnym ujeżdżeniu, jeździec i koń wykonują serię określonych wcześniej ruchów, zwanych figurami na czworokątnej arenie, zwanej czworobokiem. Znajomość podstaw tej dyscypliny jest konieczna przy uprawianiu innych dyscyplin jeździeckich, np. skoków. Ujeżdżenie jest też jedną z trzech prób, jakie obejmuje WKKW. Celem ujeżdżenia jest harmonijny rozwój naturalnych możliwości i zdolności konia zrównoważonego, elastycznego, dobrze i szybko reagującego na polecenia. Szkolenie konia powinno prowadzić do doskonalenia jego naturalnej równowagi, zachowania elastyczności ruchów oraz wyrobienia posłuszeństwa i chęci współpracy z jeźdźcem. Koń i jeździec powinni reprezentować wspólnie harmonię i elegancję, płynność ruchów,

spokój, równowagę i wzajemne porozumienie. Wyszkolenie konia ujeżdżeniowego wymaga cierpliwości, wyczucia jego psychiki i wielu lat treningu.

Siodło ujeżdżeniowe różni się od skokowego. Jeździec ma inny dosiad (inaczej siedzi) jego nogi są zgięte pod większym kątem, czyli są bardziej wyprostowane.

 

 

 

 

 

Ja z Matadorem w bezterylicowym siodle ujeżdżeniowym.

Oczywiście nie jesteśmy profesjonalistami więc wygląda to jak wygląda

:)

 

 

 

A&M

Koń fryzyjski

Witam!

Dzisiaj kontynuujemy poznawanie ras koni, dlatego dzisiaj będzie o fryzach.

 

Koń fryzyjski  – rasa koni zimnokrwistych pochodząca z historycznej krainy Fryzji (w dzisiejszej Holandii). Charakterystyczną cechą tych koni jest ich zazwyczaj kare (rzadziej skarogniade) umaszczenie, bujna grzywa, ogon i szczotki pęcinowe oraz wysokie i efektowne chody. Współczesny fryz jest średniego kalibru. Preferowany wzrost trzyletniego konia to 160 cm wysokości w kłębie, a minimalny to 154 cm dla klaczy stadnej. Współczesny koń fryzyjski użytkowany jest na wiele sposobów. Sprawdza się jako koń spacerowy, ujeżdżeniowy, zaprzęgowy oraz w pokazach rewiowych. Świetnie nadaje się też do hipoterapii. Wysoka inteligencja i ich chęć współpracy z człowiekiem, pozwala na użytkowanie fryzów przez osoby o dużym stopniu niepełnosprawności do jazdy wierzchem. Te specyficzne cechy rasy spowodowały, iż w ciągu ostatnich 20 lat konie fryzyjskie zaczęły być hodowane w wielu częściach świata: Ameryce Płd. i Płn., Australii, Azji, Afryce i oczywiście w Europie.

 

 

Bardzo chcę podziękować wszystkim odwiedzającym,

miłego dnia! :)

 

 

 

A&M

Koń fiordzki

Cześć!

Dzisiaj o fiordach.

Ja osobiście swoją przygodę z jeździectwem rozpoczęłam ucząc się jeździć właśnie na koniach fiordzkich. Swoją pierwszą lonżę w życiu miałam na klaczce o imieniu Dynia, jeździłam też na Dropie. Z tymi konikami łączą mnie wspaniałe wspomnienia.

 

Ja i Dynia.

 

 

Koń fiordzki - rasa kuca pochodząca z Norwegii. Wysokość od 130 do 148 cm. Waży od 400 do 550 kg (około 880 do 1210 funtów). Występują różne odmiany maści bułanej, pręga grzbietowa od ogona po grzywę, kończyny ciemne, zazwyczaj pręgowane. Typową cechą dla tej rasy jest ciemny pas włosów w wewnętrznej części grzywy. Na zewnątrz włos jest srebrzysty. Gruba szyja łagodnie przechodząca w tułów, zad silny, kłąb zaokrąglony, niewyraźnie zarysowany, krótkie mocne nogi, niezbyt obfite szczotki pęcinowe. Charakterystyczną cechą jest strzyżenie grzywy na kształt półksiężyca. Konie fiordzkie mają spokojny temperament. Są bardzo spokojne nawet jako źrebięta. Są wspaniałymi końmi dla dzieci ze względu na swoje usposobienie. Obecnie konie fiordzkie startują w konkursach ujeżdżenia, skoków, w zaprzęgach, a nawet w WKKW.

 

 

 

 

 

 

A&M

Koń pełnej krwi angielskiej

Cześć!

Dzisiaj o folblutach.

Koń pełnej krwi angielskiej – jedna z podstawowych ras koni gorącokrwistych pochodząca z Anglii. Potocznie nazywany "folblutem" . Obecnie są to najszybsze konie na świecie, a rasa rozpowszechniła się na całym globie, wywierając wielki wpływ na niemalże wszystkie rasy obecnie hodowanych koni sportowych. Konie te hodowane są głównie w Anglii, Irlandii, USA, Japonii i Francji.

Koń pełnej krwi angielskiej jest eleganckim koniem o najwyższej wartości hodowlanej, długich kończynach oraz sierści o delikatnym, krótkim włosie. Głowa jest pełna wyrazu, mała lub średnia, sucha i zwykle o prostym profilu. Jest to koń sportowy o lekkiej budowie ciała. Jego cechą charakterystyczną jest skośnie położona łopatka, która umożliwia większą szybkość w galopie. Pęciny są długie, suche i elastyczne. Wysokość w kłębie wynosi ok. 150-170cm. Występują wszystkie podstawowe rodzaje umaszczenia, najczęściej gniade i kasztanowate.

 

 

 

 

A&M

Koń czystej krwi arabskiej

Cześć!

Na samym początku podstawowe informacje. Dzisiaj krótko o koniach i o moich ulubionych rasach koni.

Koń czystej krwi arabskiej – jedna z podstawowych ras koni gorącokrwistych, uważana często za kwintesencję piękna konia. Konie arabskie pojawiły się na Półwyspie Arabskim co najmniej 2500 lat temu.

Poza klasycznym pięknem, które reprezentuje koń arabski, warto pamiętać, że jest to również koń użytkowy. W przeszłości używany był jako koń bojowy, umożliwiał wojownikom pokonywanie dużych dystansów. Pomimo lekkiej budowy, bywał wykorzystywany nawet jako koń roboczy. Obecnie przoduje w dyscyplinie rajdów długodystansowych czy wyścigów. Coraz więcej koni arabskich pojawia się w klasach western, w ujeżdżeniu i skokach. Są to bowiem konie bardzo wszechstronne, inteligentne oraz chętne do nauki i pracy.

                                                                          A&M

 

 

Cześć!

Cześć, witam na moim blogu!
Tematyka oczywiście końska, ponieważ uwielbiam konie i wszystko co z nimi związane.
Mam konia o imieniu Matador. Jest on 18 letnim wałachem o siwej maści.

Dzisiaj byłam w pierwszym terenie w tym roku. Bardzo mi się podobało, kocham galop na łące taki szybki, że aż mi łzy lecą.

Dzisiaj tak krótko i na temat. W następnych wpisach postaram przekonać wszystkich czytających, że jazda konna to wspaniały sport, a konie to niesamowite zwierzęta.

Ja i Matador z dzisiaj.

 

 

 

                                                                                                                        A&M