O mnie

Dużo osób krytykuje jazdę konno, bo to niby takie łatwe, a konia wystarczy tylko walić nogami i zrobi wszystko. Tak nie jest. Na wszystko, aby wyglądało tak jak wygląda, składa się wiele czynników. Konie to zwierzęta i nie mają przycisków do galopu, czy cokolwiek innego. Trzeba to wypracować ciężką, a nawet bardzo ciężką, długotrwałą pracą, więc zamiast krytykować wsiądź na konia, weź sobie jedną jazdę i zobacz jakie to „proste”. Powodzenia :)

środa, 13 marca 2013

Koń fiordzki

Cześć!

Dzisiaj o fiordach.

Ja osobiście swoją przygodę z jeździectwem rozpoczęłam ucząc się jeździć właśnie na koniach fiordzkich. Swoją pierwszą lonżę w życiu miałam na klaczce o imieniu Dynia, jeździłam też na Dropie. Z tymi konikami łączą mnie wspaniałe wspomnienia.
 
Ja i Dynia.
 
 
Koń fiordzki - rasa kuca pochodząca z Norwegii. Wysokość od 130 do 148 cm. Waży od 400 do 550 kg (około 880 do 1210 funtów). Występują różne odmiany maści bułanej, pręga grzbietowa od ogona po grzywę, kończyny ciemne, zazwyczaj pręgowane. Typową cechą dla tej rasy jest ciemny pas włosów w wewnętrznej części grzywy. Na zewnątrz włos jest srebrzysty. Gruba szyja łagodnie przechodząca w tułów, zad silny, kłąb zaokrąglony, niewyraźnie zarysowany, krótkie mocne nogi, niezbyt obfite szczotki pęcinowe. Charakterystyczną cechą jest strzyżenie grzywy na kształt półksiężyca. Konie fiordzkie mają spokojny temperament. Są bardzo spokojne nawet jako źrebięta. Są wspaniałymi końmi dla dzieci ze względu na swoje usposobienie. Obecnie konie fiordzkie startują w konkursach ujeżdżenia, skoków, w zaprzęgach, a nawet w WKKW.
 
 
 
 
 
 
A&M

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz